#ไม่ชัดเลยจีม CH17: Ambiguous (NC)

#ไม่ชัดเลยจีม CH17: Ambiguous (NC)

อ่านจบแล้วกลับไปอ่านเนื้อหลักต่อได้ที่จอยลดานะคะ

ฝากคอมเมนต์ และเล่นแท็กในทวิตเป็นกำลังใจให้ฟซรยาคนนี้ด้วยนะ :P

-

Jakkawan: อยากกอดมึงว่ะ 

Jakkawan: อยากกอดจริง ๆ 

จีรพักตร์กำลังวนอ่านข้อความที่ได้รับมาล่าสุดเป็นรอบที่ยี่สิบสอง 

“มึงแม่งบ้า” เขาอุทานขึ้นมาเบา ๆ แต่ในคำด่าทอนั้นกลับเต็มไปด้วยรอยยิ้ม 

ใช่ จีมกำลังยิ้มให้กับประโยคบ้า ๆ นั่นแหละ 

เขาใช้นิ้วมือสไลด์หน้าจอเลื่อนขึ้นไปอ่านข้อความเดิมซ้ำ ๆ ก่อนที่จะปล่อยให้มุมปากยกขึ้นเล็กน้อยตามธรรมชาติ และส่ายหน้ากับตัวเองเบา ๆ  

.. ใจเต้นเป็นบ้าเลย 

น้อยคนที่จะทำให้เรายิ้มออกมาได้ด้วยประโยคเดิม ๆ หรือประโยคที่แสนจะธรรมดา แต่นายจักรวาลกลับเป็นหนึ่งในนั้น ..ไม่สิ 

นายจักรวาลเป็นหมายเลขหนึ่งเลยต่างหากล่ะ 

เป็นหมายเลขหนึ่งในหลาย ๆ ด้าน และอาจจะผันเปลี่ยนเป็นหมายเลขหนึ่งของใจในไม่ช้านี้ 

ประสบการณ์รักพัง ๆ ที่ผ่านมาสอนให้จีมรู้ว่าอย่าด่วนตัดสินใจ และอย่าเปิดใจให้ใครเข้ามาทำลายได้ง่าย ๆ อีก แต่บางครั้งก็ยอมรับว่ามีอีกความคิดหนึ่งแทรกขึ้นมาบ้าง 

คนบางคนคุ้มค่าที่จะเสี่ยง 

• และนายจักรวาลเป็นหนึ่งในนั้น 
  
  

แต่กลับจำไม่ได้เสียแล้วว่าเคยเสี่ยงกับเรื่องพรรคนี้ล่าสุดเมื่อไหร่ หรืออาจเป็นนานเท่าไหร่แล้วที่ไม่ได้เปิดใจให้ใครเข้ามาอย่างเต็มประตู 

ในเมื่อมีแต่คนเลือกที่จะเข้ามาแล้วผ่านไป ทำไมเขาถึงต้องเป็นทางผ่านให้กับคนพวกนั้นเสมอด้วยล่ะ 

ใช่ล่ะ จีม จีรพักตร์ ไม่ชอบเป็นตัวเลือกให้กับใคร – แต่ใครจะใคร่รู้ว่าเขาอยู่ในตัวเลือกของคนอื่นมาเสมอ 

ไม่ว่าจะเป็นนายภูมินทร์ หรือแม้แต่นายเขมพนา 

จีรพักตร์เป็นตัวเลือกอยู่ในความสัมพันธ์บ้า ๆ นั่นโดยที่ไม่ได้เต็มใจ 

เขาจึงเคยชินกับความสัมพันธ์วาบหวาม และชั่ววูบเท่านั้น ไม่แม้แต่จะยักรู้ด้วยซ้ำว่าความสัมพันธ์ของคนที่พร้อมจะจริงจังกับเรานั้นเป็นอย่างไร 

แต่เขากำลังหวังให้เป็นนายจักรวาลที่จะเข้ามาสอนบทเรียนของความรักที่กำลังจะเกิดขึ้น

• • • 

เวลาผ่านไปราว ๆ ยี่สิบนาที เสียงกริ่งที่หน้าประตูทำให้เจ้าของห้องที่กำลังงุ่นง่านโยนข้าวของที่อยู่ไม่เป็นที่เป็นทางให้เข้ามุมห้องสักมุมหนึ่งต้องหันกลับไปให้ความสนใจ 

มือเรียวโยนเสื้อเชิ้ตที่อยู่ในมือใส่ตระกร้าที่อยู่ใกล้ตัว และสาวเท้าไปยังประตูเพื่อปลดล็อกโดยทันที 

“ไงมึง” จีมเอ่ยทักคนตัวสูงที่กำลังยืนยิ้มร่าอยู่ตรงหน้าเขา 

ยังไม่ทันได้เปิดประตูจนสุด คนด้านนอกก็ดันประตูเข้ามาแล้วสวมกอดเจ้าของห้องโดยทันที จีมชะงักเล็กน้อยแต่ก็ปล่อยให้อีกฝ่ายทำตามใจอยู่อย่างนั้น 

“เข้าห้องก่อนไม่ได้รึไง” 

“ตั้งใจไว้ว่าถ้าเจอแล้วจะกอดแน่น ๆ เลย” เขาตอบกลับมาทั้ง ๆ ที่ยังไม่ปล่อยให้จีมได้เป็นอิสระ แถมยังกระชับอ้อมกอดนั้นให้แน่นกว่าเดิมเข้าไปอีก 

“ประสาท” จีมพูดด้วยน้ำเสียงอู้อี้เพราะใบหน้าของเขานั้นแนบชิดกับอกแกร่งของคนตัวสูงอย่างพอดิบพอดี 

คนได้ฟังหัวเราะชอบใจ แน่นอนว่าเขาต้องรู้ว่าคำด่าทอพวกนี้ แท้จริงแล้วเต็มไปด้วยรอยยิ้มของคนขี้เขินอย่างยัยจีมรยาต่างหาก 

ปล่อยให้อีกฝ่ายยืนกอดจนพอใจ จีมเดินนำเข้ามาภายในตัวห้อง ตามด้วยซันที่เดินตามเข้ามาติด ๆ  

“โยนไว้ขนาดนี้ รอให้กูมาเก็บให้รึไงจีมมี่” จักรวาลเอ่ยแซว ไม่วายจะเดินไปหยิบข้าวของที่กระจัดกระจายเข้าที่ให้เป็นระเบียบแบบที่เขามักจะทำอยู่บ่อย ๆ 

แต่ก็จะโดนเจ้าของห้องบ่นทุกทีว่าเพราะเขาช่วยเก็บของให้เป็นที่ทำให้เจ้าตัวหาของที่วางไว้ไม่เจอ 

“ถ้าจะบ่นก็ไม่ต้องทำ รำคาญ” จีมบอกปัด แล้วเดินไปหย่อนตัวลงนั่งที่โซฟาทันที ซันยกยิ้ม และส่ายหน้าเพียงเล็กน้อย เถียงกับจีมไปก็เท่านั้น ยัยจีมรยาเคยยอมใครซะที่ไหน 

“ไอ้ห่า มาตอนนี้แล้วมึงจะกลับตอนไหน” จีมเอ่ยถามคนที่กำลังผันตัวเป็นพ่อบ้านจำเป็น 

“รีบไล่กันจัง เก็บห้องให้แล้วยังไม่ได้ค่าจ้างอีกเหรอจีมรยา ร้ายไปแล้วนะ” ซันตอบกลับเมื่อยัดหนังสือเล่มสุดท้ายเข้าตู้เสร็จ เขาเดินย้อนกลับมาหย่อนตัวลงนั่งข้าง ๆ กับจีมที่โซฟา 

“จะเอาอะไรอีกล่ะ มึงแม่งพิสดารทุกรอบ” จีมขมวดคิ้วอย่างรำคาญใจ นึกถึงแต่ละอย่างที่อีกฝ่ายเคยขอแล้วอยากจะเอาหัวโขกกำแพงให้จบ ๆ ไป 

นายจักรวาลยกยิ้ม และเขยิบตัวเข้ามาใกล้จนทำให้จีรพักตร์ต้องถอยหนีเล็กน้อยตามสัญชาตญาน 

“แบบนี้” เขาพูดเสียงแผ่วเมื่อเลื่อนใบหน้าเข้ามาประชิด 

สองมือแกร่งเลื่อนมาทาบใบหน้าของคนที่ถูกจู่โจมไว้ ใช้ริมฝีปากแตะลงบนหน้าผากเพียงแผ่วเบา และผละออกมาสบตาคนที่กำลังทำท่าทางน่ารักแบบที่ไม่รู้ตัว 

“แบบนี้ด้วย” ละจากการสบตาเป็นการแตะริมฝีปากลงที่ปลายจมูก เลื่อนไปยังแก้มทั้งสองข้าง และไม่ต้องสงสัยว่าจุดจบมันควรจะอยู่ที่ตรงไหน 

สองริมฝีปากดูดคลึงกันอย่างเนิบช้า คนตัวเล็กกว่าเขยิบเข้าหาอีกฝ่ายเพื่อที่จะรอรับรสจูบได้อย่างถนัดขึ้น ความอ่อนหวานในคราแรกแปรเปลี่ยนเป็นร้อนแรงได้ในช่วงเสี้ยววินาที 

ลิ้นร้อนพันเกี่ยวกันสะเปะสะปะ จีรพักตร์ครางในลำคอเล็กน้อยเมื่อถูกกลั่นแกล้งด้วยการไม่ยอมปล่อยให้เขาเป็นอิสระ แถมมือซุกซนของคนเจ้าเล่ห์ยังเริ่มจับต้องไปทั่วกายของเขา 

“มึงมันเหี้ย”  

“ทำเป็นด่าแต่ในใจก็อยาก ดูออก” นายจักรวาลตอบกลับไปอย่างกวนประสาททันที เขาส่งมือไปขยี้ผมคนที่กำลังหน้าแดงอย่างเอ็นดู ..จะมีสักกี่คนบนโลกนี้ที่เป็นข้อยกเว้นในการเล่นอะไรไม่เข้าท่ากับจีมกันล่ะ 

นอกจากพ่อ แม่ ป๋าจอม แล้วก็ไอ้แฝดนรก ก็คงจะเป็นนายจักรวาลนี่แหละมั้ง 

“ได้ทีแล้วเอาใหญ่นะมึงอะสัส” จีมสวนกลับ และดันมือของคนขี้แกล้งออก แต่ทว่าอีกฝ่ายกลับหัวเราะชอบใจ สงสัยคงจะเป็นเพราะหน้ามุ่ย ๆ ที่ดูแล้วน่ารักของคนที่กำลังโดนขัดใจ 

“งั้นขออีกหลาย ๆ ทีเป็นค่ามัดจำสำหรับการรอคำตอบเธอได้ไหมอะคะเบบิ้” ซันเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงขี้เล่น คนได้ฟังง้างกำปั้นขึ้นมาป้องกันตัวทันทีเมื่อเห็นว่าซันกำลังจะเข้ามาจู่โจม 

“เดี๋ยวมึงได้เจอตีนกูก่อนแน่ไอ้สัส อยู่เฉย ๆ ไปเลย!” 

“อ่อนหวานกับกูบ้างนี่ไม่ได้เลยเหรอจีมรยา เอะอะต่อย เอะอะตีน คนทางนี้ก็น้อยใจเป็น” ไม่ว่าเปล่า ซันยังทำหน้างอแสร้งเศร้าอีก แต่ทว่าจีมกลับมองว่ามันน่าหมั่นไส้เสียมากกว่า 

“อยากได้ก็ไปเอาที่อื่น กูไม่มีให้มึง” จีมตอบกลับเสียงเรียบแล้วชันตัวลุกขึ้นทันที 

“ขี้งอนว่ะเราอะ” ซันพูดขึ้นแล้วคว้ามือของคนตัวเล็กที่กำลังจะเดินหนีไว้ “มึงเป็นแบบไหนกูก็รัก รู้ไหม” เขากอดจีมจากด้านหลัง โน้มใบหน้าไปกระซิบที่ข้างหูของจีมเบา ๆ  

“จะอ้วก” จีมเงียบไปพักใหญ่หลังจากที่ปล่อยให้อีกฝ่ายกดจมูกลงมาที่แก้มของเขาดังฟอด ใจหนึ่งอยากหันไปต่อยมันสักที แต่อีกใจก็เลือกที่จะอยู่เฉย ๆ 

หรือต้องเรียกว่าเขินจนทำอะไรไม่ถูกกันแน่นะ ? 

“โอ๊ย! ยัยจีมรยา!!” นายจักรวาลร้องลั่นทันทีเมื่อถูกศอกเข้าที่หน้าท้องเข้าให้ จีมยังคงเป็นจีมนั่นแหละ เรื่องใช้กำลังเก่งนี่ยกให้เลย 

“รุ่มร่ามกับกูมากกว่านี้มึงจะไม่มีชีวิตได้ไปบอกลาเตี่ยกับแม่มึงอีกเลย จำไว้!” จีมยื่นคำขาด ไม่วายจะชี้หน้าคาดโทษคนที่ยืนกุมท้องร้องโอดโอยด้วยความจุก 

“ถ้ากูตายมึงจะไม่มีผัวไปตลอดชีวิตเลยนะจีมมี่” 

“ไอ้เหี้ยซัน!” จีมตะโกนลั่น และเตรียมจะเข้าไปเสยหน้าคนกวนประสาทสักที แต่ทว่าซันกลับรู้ทัน เขารีบเบี่ยงตัวหนีก่อนทันที  

“ไม่ได้แดกหนูหรอกค่ะพี่” เขายิ้มเยาะ ยิ่งเห็นท่าทางฟึดฟัดของจีมยิ่งรู้สึกสนุกไปอีกเท่าตัว  

“กลับห้องมึงไปเลยไป รำคาญขี้หน้า” จีมบอกปัดแล้วเดินเลี่ยงไปทางห้องน้ำก่อนที่ไฟในหัวเขาจะเดือดปุดไปมากกว่านี้ 

“หาคนถูหลังรึเปล่าจ๊ะผัวจ๋า” แต่ทว่าเสียงตามหลังเป็นเหตุที่ทำให้จีมต้องส่งมือขึ้นมากุมขมับ เพราะหมดแรงที่จะสู้รบกับคนแบบนายจักรวาลแล้ว! 

“หุบปากแล้วนั่งเฉย ๆ ไม่งั้นข้อตกลงของเรายกเลิก” จีมตอบกลับไปอย่างตัดความรำคาญ ได้ยินอย่างนั้นนายจักรวาลก็รีบส่งมือขึ้นมาปิดปากของตัวเองไว้แล้วนั่งหันหลังให้กับประตูห้องน้ำทันที 

ข้อตกลงที่ว่าก็เรื่องที่รอการตอบรับการขอเป็นแฟนนั่นแหละ 

“จะไม่ดื้อไม่ซนไม่ทำให้เธอรำคาญใจ ช่วยตัดสินใจให้เร็วขึ้นเป็นคำตอบแทนได้ไหม” ซันตะโกนกลับมา 

“รอไม่ได้ก็ไม่ต้องรอ”  

“เธอก็ขู่แบบนี้ตลอด ทั้ง ๆ ที่รู้คำตอบดีอยู่แล้ว” คนที่นั่งหันหลังให้กับเขาอยู่ตอบกลับมา “รักมึงขนาดนี้ จะไปไหนได้” 

เขาไม่ตอบอะไรกลับเพียงแต่แอบยืนอมยิ้มให้กับประโยคนั้นอยู่คนเดียว 

หนักแน่นแบบนี้ก็ดี เขาก็ไม่อยากให้ไอ้บ้านี่มันหายไปไหนเหมือนกัน 

• • • 

“กูก็ให้มึงนอนบนเตียงแล้วนี่ไง มึงอย่ามาเยอะได้ไหม”  

“แล้วแค่ขอกอดมึงนอนมันยากตรงไหนอะ ห้องมึงไม่มีหมอนข้าง ถ้ากูไม่ได้กอดอะไรกูจะนอนไม่หลับมึงก็รู้” ซันตอบกลับมาอย่างไม่ยอมกัน “กอดแปปเดียวก็ได้ กูหลับแล้วมึงก็ดันออก อนุญาต” 

“เรื่องมากแบบนี้กลับไปนอนห้องตัวเองไหมไอ้สันขวาน” จีมถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนแล้วตอบกลับคนที่นอนหันหน้ามาวอแวอยู่ด้านข้างเขา 

“มึงก็เป็นงี้ตลอดอะ” ซันพูดขึ้นมาเสียงแผ่วก่อนจะหันหลังให้กับจีมด้วยความน้อยใจแทน 

“ซัน” จีมเอ่ยเรียกคนที่เบนหน้าหนีเขาไปอย่างรู้สึกผิด  

“นอนเหอะ เดี๋ยวกูก็หลับ” ซันตอบกลับเสียงเรียบโดยไม่คิดที่จะหันกลับมาหาคนที่กำลังครุ่นคิดอยู่ในตอนนี้ 

สุดท้ายก็เป็นจีมเองที่ตัดสินใจเขยิบเข้าไปกอดอีกฝ่ายเอาไว้จากด้านหลัง ซันสะดุ้งเล็กน้อยแล้วหันมาเหลือบมองจีมที่ซุกใบหน้าลงไปที่แผ่นหลังของเขาแถมยังกระชับกอดให้แน่นขึ้นอีก 

จีมก็เป็นอย่างนี้แหละ 

ปากร้าย แต่ก็ใจดีอยู่เสมอ 

“ง้อกูรึไง” ซันเอ่ยแซวตามประสา เขาพลิกตัวกลับมาหาจีมแล้วรั้งอีกฝ่ายเข้ามากอดไว้แทน จีมเบิกตากว้างเตรียมจะส่งมือไปทุบเข้าที่ไหล่ของอีกคนแต่ทว่า “ง้อก็บอกว่าง้อดิ” 

“เออ” จีมพูดขึ้นเบา ๆ “ง้อ” 

 ซันยกยิ้มขึ้นมาอย่างเก็บเอาไว้ไม่อยู่ อดรนทนไม่ไหวที่จะกดจูบลงไปที่ริมฝีปากเป็นกระจับของคนในอ้อมกอด เขากระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น และส่งเรียวลิ้นไปพันเกี่ยวอย่างกลั่นแกล้งคนที่ไม่ทันได้ตั้งตัว 

อาจเป็นเพราะการปรนเปรอรสจูบที่เพิ่มระดับความร้อนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้ต่างฝ่ายต่างฉุดยั้งอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ไม่อยู่ รวมทั้งบรรยากาศ และสถานที่ที่เป็นใจไปเสียหมด 

การจูบครั้งนี้เหมือนจะไม่หยุดอยู่ที่เดิมเสียแล้ว 

มือร้อนของซันเริ่มซุกซนไปทั่วแผ่นหลังของจีม เขาไล้วนไปมาไม่วายจะบีบเค้นตามเอวคอดหรือบั้นท้าย ..เช่นเดียวกับจีมที่กำลังบีบเข้าที่ไหล่ของซันไว้เบา ๆ ถึงแม้ว่าริมฝีปากจะยังไม่ผละออกจากกัน 

“อื้อ..” เสียงครางหวานเล็ดลอดออกมาเป็นเชิงบอกว่าเขาต้องการอากาศหายใจ ซันละริมฝีปากออกแล้วจ้องดวงตาหวานที่สั่นระริก 

“จะทำอะไรก็ทำ ก่อนกูจะหมดอารมณ์” จีมแทรกขึ้นทันทีเมื่อเห็นท่าทีลังเลของซัน ..ปั่นป่วนอารมณ์เขาขนาดนี้แล้วจะให้หยุดก็บ้าไปแล้ว 

“มาด่ากันทีหลังไม่ได้นะเบบิ้” ซันกระตุกยิ้มเล็กน้อยแล้วชันตัวลุกขึ้นถอดเสื้อยืดของตัวเองออกทันทีเผยให้เห็นมัดกล้ามเรียงเป็นลอนสวย เช่นเดียวกับจีมที่อยากจะรีบ ๆ จบเกมรักนี้ให้สิ้นสุดเสียที เขาถอดเสื้อของตัวเองออกแล้วส่งมือไปคล้องคอคนที่ร่างกายขึ้นมาคร่อมเขาเอาไว้ 

“ไอ้เชี่ย อ๊ะ เสียว” จีมพูดขึ้นอย่างติดขัดเมื่อซันส่งลิ้นไปไล้วนที่ยอดอกของเขา ไม่วายจะดูดเม้มสลับกันไปมาทั้งสองข้างอย่างชำนาญ คนถูกปรนเปรอแอ่นอกรับสัมผัสอย่างกระหาย 

“ชอบไหมครับแบบนี้” ซันละใบหน้าขึ้นมาเอ่ยถามคนที่เงยหน้าเชิดขึ้นสูง จีมพยักหน้าเล็กน้อยแทนคำตอบ เห็นเช่นนั้นเขาจึงนึกสนุกขึ้นมา 

ซันกดจูบลงบนริมฝีปากของจีมก่อนจะค่อย ๆ ลากยาวลงมาถึงบริเวณซอกคอหอมกรุ่น จูบซับเพื่อปลุกปั่นอารมณ์อีกฝ่ายอยู่พักใหญ่ก่อนจะใช้ฟันคมขบเม้มสร้างรอยแดงไว้เป็นหลักฐานโดยที่อีกจีมเองก็ไม่ได้ว่าอะไร 

เพราะอารมณ์ของเขาพุ่งสูงจนไม่อาจจะหยุดยั้งได้อีกแล้ว 

มือหนาเลื่อนไปดึงกางเกงนอนขาสั้นของจีมออกทำให้ตอนนี้เขาเห็นร่างเปลือยเปล่าของจีมเต็มสองตา 

“ยิ้มเชี่ยไรไอ้สัส!” จีมด่าขึ้นทันทีเมื่อเห็นท่าทางของอีกฝ่าย 

“กำลังมีความคิดว่าอยากจะแดกมึงเข้าไปทั้งตัว” ซันตอบกลับอย่างยียวน เขาเลื่อนตัวลงต่ำ และส่งมือไปรูดรั้งแก่นกายของจีมที่ตั้งผงาดรอรับการปรนเปรอ 

“แดกพ-พ่อง อ๊ะ.. อื้อ” ถ้อยคำด่าทอกลับถูกกลืนกินไปด้วยเสียงหวานครางเมื่อซันแปรเปลี่ยนจากการใช้มือรูดรั้งเป็นการใช้ริมฝีปากประทับลงที่ส่วนปลายแผ่วเบาก่อนจะใช้ปากครอบครองแก่นกายเล็ก ใบหน้าหล่อคมขยับเข้าออกเป็นจังหวะ ช้อนสายตามองคนหน้าหวานที่กำลังดันศีรษะเขาตามแรงอารมณ์ จีมเงยหน้าขึ้นสูง ร้องครางไม่ขาดปาก 

สงสัยจะชอบไม่ใช่น้อย 

“ใกล้แล้ว อะ.. ไอ้เหี้ยมึง อื้อ!” คำเตือนการปลดปล่อยเหมือนเป็นศูนย์เมื่อนายจักรวาลเจ้าเล่ห์กว่านั้น 

ซันยังคงใช้ริมฝีปากทำหน้าที่ได้ดี แต่กลับใช้มือที่ช่วยรูดรั้งแก่นกายอยู่ในคราแรกมาแยกสองขาเรียวให้อ้ากว้างขึ้น เขายื่นนิ้วชี้ข้างที่ถนัดไปจ่อที่ริมฝีปากของจีมซึ่งอีกฝ่ายก็ดูดกลืนนิ้วนั้นตามสัญชาตญาณโดยที่ไม่คาดการณ์มาก่อนเลยว่าซันตั้งใจจะทำอะไร 

ซันชักเรียวนิ้วออกจากริมฝีปากของจีมเพื่อที่จะให้เขาได้ร้องครางเพื่อระบายอย่างสุขสม และใช้นิ้วชี้ที่เปียกชุ่มของตัวเองข้างนั้นมาไล้วนอยู่ที่ช่องทางด้านหลังของจีมทันที ค่อย ๆ สอดนิ้วเข้าไปเพื่อเปิดทาง จีมจิกเข้าที่กลุ่มผมสีดำสนิทของซันอย่างไม่ได้ตั้งใจทันที  

“ไอ้เหี้ยซัน มึงมัน อ๊า” จีมครางลั่นเมื่อถึงจุดสูงสุดของห้วงอารมณ์ เขาเผลอปลดปล่อยน้ำรักสีขุ่นเต็มริมฝีปากของอีกคน แต่ทว่าซันกลับไม่ได้นึกรังเกียจ เขากลืนกลิ่นน้ำรักของจีมจนหมดแล้วเงยหน้าขึ้นมาปะทะคารมกับคนที่กำลังหลงระเริงกับสิ่งที่เขามอบให้ 

“ไวกว่าได้เป็นผัว ซอรี่” ซันเอ่ยขึ้นอย่างผู้ชนะ นิ้วเรียวยังคงสอดเข้าออกเร็วขึ้นจนเริ่มมีน้ำใสปริ่มออกมาหล่อลื่น เขาเปลี่ยนจากการใช้นิ้วเพียงนิ้วเดียวเพิ่มเป็นสองนิ้ว และดันเข้าไปให้ลึกขึ้นกว่าเดิม 

“มึงโกง ไอ้เหี้ย” จะเรียกว่าแพ้แล้วพาลก็ได้ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าสิ่งที่ซันกำลังปรนเปรอเขาอยู่เนี่ย 

มันสุด ๆ ไปเลยล่ะ 

สุดกว่าครั้งไหน ๆ ที่เคยได้รับ 

“พร้อมยัง” ซันหลุดหัวเราะแต่ก็ยังชักนิ้วเข้าออกตามจุดกระสันอยู่  

“สักทีเถอะ อื้อ..” จีมตอบกลับอย่างหงุดหงิด ไม่เข้าใจว่าจะแกล้งอะไรกันนักหนา 

อยากทำอะไรก็ทำไปสิ ใครเขาห้าม 

 ได้ยินเช่นนั้นซันจึงดึงนิ้วออกจากช่องทางสีชมพูที่ยังเต้นตุบ เขาถอดกางเกงแล้วใช้มือของตัวเองรูดรั้งแก่นกายของที่ตั้งชูของตนเร็ว ๆ ก่อนจะจรดปลายมนเข้าไปยังจีบสีชมพูที่ยังเปิดกว้างรอรับ 

“สัส มึงอย่าเกร็งดิ” ซันเอ่ยบอกคนที่กัดริมฝีปากเพื่อระบายความจุกเสียดที่เข้ามา 

“เบา ๆ ดิวะกูเจ็บ อื้อ!” จีมท้วงทันทีเมื่อซันตัดสินใจดันแก่นกายเข้าไปจนสุดแบบไม่รีรอ  

“ตอดกูซะแน่นเชียวนะ จะเอาให้ตายเลยรึไงจีมรยา” ซันค้างแก่นกายไว้แบบนั้นเพื่อรอให้อีกฝ่ายได้ปรับตัว เขาโน้มตัวลงไปแลกเรียวลิ้นกับจีมอีกครั้งเพื่อจะให้อีกฝ่ายละเลยความเจ็บที่ช่องทางด้านหลัง 

“ใครใช้ให้เข้ามาลึก อ๊ะ ขนาดนี้ไอ้เหี้ย.. เสียว” จีมครางหวานทันทีเมื่อซันเริ่มขยับกายเข้าออกเป็นจังหวะ คนโถมกายเลื่อนใบหน้าลงมาดูดกลืนยอดอกสีชมพูที่ชูชัน มือสองข้างจับเรียวขาของจีมให้อ้ากว้างขึ้น 

“อ่า.. จีม” เสียงครางทุ้มต่ำดังขึ้น ซันกระแทกแก่นกายเข้าไปย้ำ ๆ ที่จุดกระสันเร็ว และถี่ขึ้นเป็นเท่าตัว  

เป็นอีกครั้งที่นายจักรวาลนึกสนุก ซันหยุดการโถมร่างกายแต่จุดเชื่อมร่างกายของเขายังคงอยู่ และจับคนตัวเล็กให้พลิกตัวหันหลังยันแขนเอาไว้ในท่าคลาน โดยที่จีมเองก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี 

“อ๊ะ.. อ๊า” เสียงครางยังคงดังก้องไปทั่วห้องเมื่ออีกฝ่ายไม่ยักแต่จะปราณี ซันบีบเค้นบั้นท้ายกลมทั้งสองข้างของจีม บ้างตีจนเกิดรอยแดงตามแรงอารมณ์  

น้ำรักขาวขุ่นถูกปลดปล่อยออกมาจากแก่นกายเล็กอีกครั้ง ตามด้วยซันที่เร่งซอยถี่เข้ามาไม่หยุดยั้ง เสียงเนื้อกระทบกันยังคงดังประสานไปกับเสียงครางของพวกเขาทั้งคู่ 

ซันกระแทกแก่นกายเข้าไปย้ำ ๆ อีกสองสามครั้งก็ถึงจุดสูงสุดของห้วงอารมณ์ เขาปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นออกมาเลอะเปรอะเปื้อนไปทั่วช่องทางด้านหลังของจีม 

“ฮ.. แฮ่ก” จีมหอบหายใจถี่ ขาเรียวเริ่มสั่นจนแทบจะทรงตัวไม่อยู่ ซันจึงส่งมือไปจับไว้ที่ช่วงเอวของจีมเพื่อช่วยพยุง 

“กูรักมึงนะจีม โคตรรักมึงเลย” ซันดันให้จีมนอนราบคว่ำ แล้วทิ้งตัวลงนอนคร่อมอีกฝ่ายเอาไว้โดยที่ยังไม่ได้ถอดแก่นกายออก 

 “ถ้าจะรักกูเพราะเรื่องแบบนี้ก็ไม่ต้องนะ กูไม่ซีเรียส” จีมพยายามควบคุมลมหายใจแล้วตอบกลับ เห็นเช่นนั้นซันจึงเบี่ยงหน้าไปกดจูบลงที่ขมับของคนขี้เหวี่ยงเบา ๆ 

“รักก็รักดิ อันนี้มันของแถม” เขาพูดติดตลก “กูรู้ว่ามึงไม่ได้คิดมากกับเรื่องพวกนี้ แต่อยากให้ความคิดแบบนั้นมันเป็นแค่อดีตได้ไหม”  

“อะไรอีก” จีมเอียงหน้าถามคนที่คลอเคลียอยู่ที่บริเวณหลังคอของเขา

“กูรู้นะว่ากูไม่ใช่คนแรกของมึงอะ” ซันพูดขึ้นเบา ๆ “แต่อยากขอเป็นคนสุดท้าย” 

“ไม่รับปากนะ” จีมเงียบไปพักใหญ่ก่อนจะตัดสินใจพูดออกไป “แต่จะพยายามแล้วกัน” 

“พูดจาน่ารักแบบนี้ขออีกสักทีได้ปะ” ซันเอ่ย ไม่วายจะกระแทกส่วนล่างที่ยังเชื่อมติดกันอยู่แรง ๆ จนอีกฝ่ายสะดุ้ง 

“ไม่เหนื่อยบ้างรึไงไอ้ส้นตีน” 

“กระจอกว่ะ” ซันเย้ย และเตรียมจะถอดแก่นกายออกจากช่องทางที่ยังเต้นตุบของอีกฝ่าย 

“เดี๋ยว” แต่จีมกลับท้วงขึ้นเสียก่อน 

“คำว่ากระจอกไม่ได้มีไว้ใช้กับกู”  

ให้มันรู้ไปสิว่าใครกันแน่.. ที่กระจอก :-)

—

• ฝากกลับไปคอมเมนต์ขอฟีดแบคหรือจะสกรีมในแท็กทวิตเตอร์เหมือนเดิมก็ได้นะคะ รักเสมอ

เปิดวาร์ป #ไม่ชัดเลยจีม https://www.joylada.com/story/5b4f53c4a515f40001b5f460