#พี่ปั้นกับน้องลม EP.08 : Habitully
EP08 #พี่ปั้นกับน้องลม : Habitully
คืนนี้มันแกวต้องนอนกอด ไม่งั้นไม่กลับ
คนที่เพิ่งได้รับข้อความทำได้เพียงคลี่ยิ้มกับข้อความที่เพิ่งได้รับจากคนเป็นพี่มาหมาดๆ ก่อนจะส่ายหัวเล็กน้อยอย่างเอ็นดู
แก้มตุ่ยขี้อ้อนแบบนี้ตลอดเลย
จะไม่ให้หวงได้ยังไงกัน
ลมวางโทรศัพท์ของตนไว้ที่เบาะข้างคนขับ ก่อนจะย่างก้าวลงจากรถบีเอ็มสีดำคันหรูแล้วมุ่งสู่ภายในตัวบ้านที่มาบ่อยจนคุ้นเคย บ้านเพื่อนสนิทของเขา
ภายในบ้านยังคงเปิดเพลงกันเสียงดังในยามเที่ยงคืน ไม่ต้องคิดเลยว่าปาร์ตี้ยังไม่จบแน่ๆ ลมเดินลัดเลาะเข้าไปตามมุมต่างๆเพื่อตามหาคนเป็นพี่ แต่ก็มีเสียงท้วงขึ้นมาเสียก่อน
“ ไอ้ลม มารับพี่ปั้นหรอวะ ” หนึ่งทักขึ้น และเดินลงบันไดมาหาเพื่อนรักที่ยืนอยู่บริเวณห้องโถง
“ เออ ข้าวปั้นอยู่ไหน แล้วนี่แม่มึงไม่อยู่หรอวะ ” ลมตอบกลับ
“ พี่ปั้นนอนอยู่บนห้องกู กูเพิ่งพาขึ้นไปนอนเมื่อกี้เนี่ย โคตรเมา ” หนึ่งพูดปนขำ คนที่ได้ฟังถึงกับขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความไม่พอใจ
“ สัส แค่พาขึ้นไปนอน จริงๆเนี่ย ” เขารีบย้ำขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นท่าทางไม่พอใจของเพื่อนสนิท ที่ไม่ต้องพูดอะไรก็เข้่าใจกันทุกอย่าง
ถ้าเป็นเรื่องพี่ปั้น
ไอ้พายุเนี่ย พร้อมจะไม่พอใจทุกอย่างแหละ
“ เออ แล้วแม่มึงไปไหน ” ลมถามย้อนกลับ
“ แม่ไปต่างจังหวัดกับที่ทำงาน ไม่งั้นไม่ได้จัดไรแบบนี้หรอก ” หนึ่งตอบกลับก่อนจะหมุนตัวกลับเพื่อเดินนำไปที่ห้องนอนของตน
“ ไอ้โอมอยู่ไหน ”
“ กูพาไปนอนอยู่กับพี่ปั้นอะ ”
“ ไอ้เหี้ยหนึ่ง ” ลมพูดขึ้นก่อนจะจับบ่าเพื่อนคนที่เดินนำให้หยุด หนึ่งถึงกับเสียวสันหลังว๊าบหลังจากได้ยินเสียงนิ่งๆจากเพื่อน
“ กูล้อเล่น แหม รู้หรอก กูพาพี่โอมไปนอนห้องรับแขกแล้ว ” หนึ่งรีบตอบกลับเพื่อปรับความเข้าใจกับเพื่อน แล้วเดินนำต่อไปที่ห้องนอนของเขา
“ อะ เข้าไปพากลับเองแล้วกัน ไม่ต้องล็อคบ้านนะเดี๋ยวกูลงไปล็อคเอง พี่สองมันอยู่ข้างล่าง ” หนึ่งย้ำขึ้น ลมไม่ตอบอะไรกลับ ทำเพียงเปิดประตูเข้าไปภายในห้องนอนและมุ่งหน้าไปที่เตียง
“ แก้มตุ่ย ” ลมเอ่ยขึ้น เมื่อหย่อนตัวลงนั่งที่บริเวณข้างเตียง เขาเอื้อมมือไปจับตัวคนเป็นพี่ที่นอนตะแคงหันอีกข้างให้พลิกกลับมาหา
“ ฮื่ออ มาช้า ” เจ้าตัวที่หน้าแดงด้วยฤทธิ์ของสุราโวยวายขึ้นเมื่อถูกรบกวนด้วยน้ำเสียงที่น่ารัก ก่อนจะผลักมือของคนเป็นน้องออกเบาๆ
“ นี่เร็วสุดแล้ว กลับบ้านกันแก้มตุ่ย ” ลมตอบกลับก่อนจะค่อยๆพยุงคนตัวเล็กให้ลุกขึ้นนั่ง
“ เค้าไม่กลับกับลมแล้ว ”
“ อ้าว ทำไมอะ กลับไปนอนกอดไง ” ลมยิ้มปนขำอย่างเอ็นดูคนเป็นพี่ ข้าวปั้นจะรู้ตัวบ้างหรือเปล่านะว่าตัวเองน่ารักขนาดไหน
น่ารักจนจะบ้าอยู่แล้ว
“ กอดก่อน ” ข้าวปั้นพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา สายตาหวานเยิ้มที่ส่งมาให้ทำให้อีกฝ่ายถึงกับแทบทรงตัวไม่อยู่ แต่ก็ไม่ขัดใจ
“ กอดแค่นี้ก่อน กลับบ้านไปจะกอดทั้งคืนเลยโอเคไหมครับ ” ลมเอ่ยขึ้นอีกครั้ง มือพลันลูบผมคนเป็นพี่ที่งอแงจากพิษสุรา
“ ก็ได้ มันแกวนอนกับเค้านะ ” คนที่ซุกอยู่ในอกพูดขึ้นงึมงำ
“ รู้แล้วน่า ”
“ ลมรักไหม ” ข้าวปั้นเอ่ยถาม ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองคนที่โอบรัดรอบตัวเขาไว้อยู่
“ หืม ”
“ รักปั้นอะ ” ข้าวปั้นเอ่ยย้ำขึ้นอีกครั้ง
“ ลีลา ” ลมตอบกลับเบาๆก่อนจะโน้มหน้าลงไปกดจูบลงบนปลายจมูกของอีกคนอย่างอ่อนโยน
“ รักพี่ปั้นนะครับ กลับบ้านเรากันนะ ” ก่อนจะเอ่ยขึ้นอีกครั้งด้วยรอยยิ้ม
. . . . . . . . .
“ แก้มตุ่ย ไม่ต้องอาบน้ำนะเดี๋ยวล้ม ” ลมทักขึ้น เมื่อพาคนเป็นพี่นั่งลงบนเตียงในห้องนอนของเขาเรียบร้อย
“ มันร้อนอ่า ลม เค้าร้อนมาก ” ข้าวปั้นตอบกลับก่อนจะงอหน้าเพื่องอแงกับคนเป็นน้อง ลมทำได้เพียงส่ายหัวเล็กน้อยแล้วยิ้มอย่างเอ็นดู ไม่ว่าข้าวปั้นจะงอแงมากมายแค่ไหน ลมก็ปราบมาได้ทุกครั้ง และครั้งนี้ก็ด้วยเช่นกัน
“ เดี๋ยวลมเช็ดตัวให้ ปั้นก็นั่งเฉยๆไง ” ลมตอบกลับ ก่อนจะส่งมือไปขยี้ลงบนกลุ่มผมของอีกฝ่ายอย่างถือวิสาสะ
“ ง่วง ” ข้าวปั้นพูดขึ้นเบาๆก่อนจะส่งมือไปโอบรอบเอวคนตัวสูงที่ยืนค้ำหัวเล่นผมของเขา
“ ควรจะง่วง แปปนึง อยู่เฉยๆ ”
“ ปั้น ลมบอกให้อยู่เฉยๆไง ” ลมเอ่ยซ้ำขึ้น เมื่อคนเป็นพี่ชันตัวลุกขึ้นยืนเพื่อเดินตามอย่างโซเซ “ ก็ลมช้าอะ ” ข้าวปั้นเบะปากลงเล็กน้อยแล้วเถียงกลับไปเมื่อโดนดุ
“ ถ้าไม่อยู่เฉยๆจะไม่กอดแล้วนะ ดื้อตลอด ” และนี่คงเป็นไม้ตายที่ดีที่สุดสำหรับคืนนี้ คนตัวเล็กแน่นิ่งและยอมนั่งลงที่เตียงแต่โดยดี
.
“ ให้ไอ้โอมมันกอดรึเปล่า ” ลมถามขึ้นในขณะที่กำลังนำผ้าชุบน้ำหมาดๆเช็ดตามซอกคอของอีกฝ่าย
“ เปล่า บอกโอมว่าลมไม่ให้กอด ” ข้าวปั้นตอบกลับ คนที่ได้ฟังถึงกับยกยิ้มอย่างพอใจในคำตอบ
“ ดีมาก ” ลมเอ่ย ก่อนจะเปลี่ยนนำผ้ามาซับตามใบหน้าหวานของคนเป็นพี่แทน
“ หายร้อนยังครับ ” ลมถามซ้ำขึ้น
“ หนาวแล้วครับ ” ข้าวปั้นยิ้มจางๆก่อนจะตอบกลับไปโดยแฝงความหมาย
“ งั้นนอน ” ลมตอบกลับ แล้วนำผ้าที่เช็ดตัวให้อีกฝ่ายเมื่อครู่วางไว้ที่โต๊ะข้างหัวเตียง คนเป็นพี่เขยิบตัวไปอีกฝั่งเพื่อให้พื้นที่แก่เจ้าของห้องอย่างรู้งาน
“ ดื้อจังวันนี้ ” ลมเอ่ยขึ้น หลังจากที่ยื่นแขนออกข้างหนึ่งเพื่อให้อีกฝ่ายได้ซุกตัวเข้าหาอย่างเคยชิน
ที่เรียกว่าเคยชิน
เพราะพวกเขาทำแบบนี้กันเป็นประจำ
“ เค้าดื้อได้ มันแกวห้ามดื้อ ” ข้าวปั้นพูดขึ้นทั้งๆที่หลับตาซุกอยู่ในอ้อมกอดของอกแกร่ง ลมก้มลงมองคนเป็นพี่อย่างเอ็นดู ก่อนจะส่งมือไปเล่นกลุ่มผมนุ่มที่เขาหลงไหลอีกครั้ง
“ ได้ไง ไม่แฟร์เลยแก้มตุ่ย ” ลมตอบกลับแล้วโน้มหน้าลงไปกดริมฝีปากลงที่หน้าผากมนอย่างแผ่วเบา
“ มันแกวเป็นน้อง ”
“ มั่นใจนะว่าอยากให้เป็นน้อง ” ลมเอ่ยถามขึ้น ข้าวปั้นนิ่งไปพักใหญ่ก่อนจะเงยหน้ามองอีกฝ่ายแล้วส่ายหน้าช้าๆ
“ งั้นปั้นก็ห้ามดื้อกับลมมากนะ รู้ไหม ” เขาเอ่ยซ้ำขึ้นอีกครั้ง ข้าวปั้นพยักหน้าเป็นคำตอบ
“ อื้อ.. ” เสียงหวานในลำคอของคนตัวเล็กดังขึ้นเมื่ออีกฝ่ายทนไม่ไหวที่จะส่งเรียวลิ้นเข้าไปรุกล้ำในโพรงปากหวาน ลมดูดคลึงริมฝีปากอวบอิ่มจนเกิดเสียงน่าอาย ก่อนจะส่งลิ้นร้อนเขาไปพันเกี่ยวกันอย่างเชื่องช้า ลมกระชับอ้อมกอดให้อีกฝ่ายเข้าหาตนให้มากขึ้น โดยที่ข้าวปั้นก็กอดรัดคนเป็นน้องไว้แน่นกว่าเดิม ทั้งสองยังคงบรรจงจูบกันอย่างเนิบนาบก่อนที่คนตัวเล็กจะร้องท้วงเพื่อขออากาศหายใจ
“ วันนี้ฝากไว้แค่จูบก่อนนะ ” ลมเอ่ยขึ้นแผ่วเบา
“ ฝันดีนะครับ พี่ปั้นของลม ” ก่อนจะก้มลงกดจูบลงบนกลุ่มผมนุ่มอย่างเอ็นดูอีกครั้ง
วันนี้ฝากไว้แค่จูบ
วันอื่น..
ไม่มั่นใจเหมือนกันครับ
—
- ฝากกลับไปคอมเม้นท์ขอฟีดแบคหรือจะสกรีมในแท็กทวิตเตอร์เหมือนเดิมก็ได้นะคะ รักเสมอ
เปิดวาร์ป #พี่ปั้นกับน้องลม http://www.joylada.com/story/59afc6697d9f8200015a8c83
ให้คุกกี้ทำนายกัน
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น